ဥပေဒ အမွတ္ ၂၁)
(၂၀၁၂ ခုနွစ္၊ နို၀င္ဘာ ၂ရက္) ကို ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ သုံးသပ္ခ်က္။
အပိုင္း (၁)
ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ဥပေဒအမွတ္ ၂၁/၂၀၁၂
ျဖစ္သည့္ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒ တြင္ အခန္း ၂၀ ပါ၀င္၍
ပုဒ္မေပါင္း ၅၇ ခုပါရွိပါသည္။ ယခင္ရွိခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံျခား
ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံ ဥပေဒ (ႏုိင္ငံေတာ္ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႕
ဥပေဒအမွတ္ ၁၀/၁၉၈၈)ကုိ ယခု ဤဥပေဒ ျဖင့္ရုပ္သိမ္းလုိက္သည္။
ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးစနစ္သည္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး
စနစ္ျဖစ္သည္ဟု ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၃၅) တြင္
ေဖာ္ျပထားသည္ႏွင့္ အညီ လိုက္ေလ်ာအဆင္ေျပေစမည့္ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ
ဥပေဒမ်ားကုိ ျပ႒ာန္းလာ သေလာဟု ထင္မွတ္ဖြယ္ျဖစ္ရပါသည္။လိုက္ေလ်ာညီေထြ
မျဖစ္သည့္ န ၀ တ၊ န အ ဖ စစ္အစိုးရလက္ထက္က ျပ႒ာန္းခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံပိုင္
စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒ (န ၀ တ ဥပေဒအမွတ္- ၉/၈၉) ႏွင့္ တျခား
တႏြယ္ငင္တစင္ပါ အမွ်င္တန္းလန္းျဖစ္ေနသည့္ ဥပေဒမ်ားကုိလည္း
ရုပ္သိမ္းပစ္ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ပုဒ္မ (၃၅) ႏွင့္ တဆက္တည္း ပုဒ္မ (၃၆) (ခ)
တြင္" ႏုိင္ငံေတာ္သည္- စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တရား သျဖင့္
ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းကုိ ပ်က္ျပားေစရန္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ျဖစ္ေစ၊ အစုအဖြဲ႕က
ျဖစ္ေစ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ေဆာင္ရြက္မႈ သို႕မဟုတ္ ေစ်းကစားမႈျပဳျခင္း ျဖင့္
အမ်ားျပည္သူတို႕၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္နစ္နာေစျခင္းမွ
တားဆီးကာကြယ္မည္။" ဟု ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ အညီ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကုိ ဦးတည္၍
စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားကုိ ျပ႒ာန္းျခင္း ျဖစ္ မျဖစ္ကုိ
ဆန္းစစ္သုံးသပ္ရပါမည္။
အမ်ားျပည္သူတို႕၏ အက်ိဳးစီးပြား ဆိုသည္မွာ အမ်ိဳးသား
အက်ိဳးစီးပြားကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ႏို္င္ငံတိုင္း မိမိတိုင္းျပည္၏
အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားကုိ တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေစရန္ လုပ္ေဆာင္ၾကရာတြင္
ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားႏွင့္ အုပ္စုအက်ိဳးစီးပြားကို ေရွ႕တန္းတင္မိပါလွ်င္
ငါးပါးမဟုတ္ သဃၤာစဥ္ပါေမွာက္တတ္ၾကသည္ကုိ အထူးဂရုတစုိက္ အေလးထားရန္
လုိအပ္ပါသည္။အထူးသျဖင့္ လက္ရွိ စစ္အုပ္စု ႀကံ႕ဖြံ႕အစိုးရ၏
ကုိယ္က်ိဳးစီးပြားႏွင့္ မည္ကဲ့သို႕ ဆက္စပ္ခ်ိပ္ကူးရန္ ျပ႒ာန္းထားျခင္း
ဟုတ္မဟုတ္ ဆြဲထုတ္ျပရန္လည္း လုိအပ္ပါသည္။ အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြားကုိ
မည္သို႕ကာကြယ္ပါမည္နည္း။
ဤဥပေဒ အခန္း(၁) အမည္ႏွင့္ အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ျပခ်က္ ပုဒ္မ ၂(င)
တြင္" ႏုိင္ငံျခားသား ဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံသား မဟုတ္သူကို
ဆိုသည္။ဤဥပေဒအလုိ႕ငွာ ယင္းစကားရပ္တြင္ ႏုိ္င္ငံျခားသားမ်ား
ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ စီးပြားေရး အဖြဲ႕အစည္း လည္းပါ၀င္သည္။"
ဟုေဖာ္ျပပါသည္။ ပုဒ္မ ၂(ဌ) တြင္ " ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ဆုိသည္မွာ
ႏိုင္ငံေတာ္၏ နယ္နိမိတ္ အတြင္း ဤဥပေဒႏွင့္ အညီ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူက
ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲသည့္ ပုိင္ဆိုင္မႈပစၥည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးကို
ဆုိသည္။ယင္းစကားရပ္ တြင္ ေအာက္ပါတို႕လည္း ပါ၀င္သည္-
(၁) ေရႊ႕ေျပာင္းႏိုင္ေသာ ပစၥည္းမ်ား၊ မေရႊ႕ေျပာင္းႏို္င္ေသာ
ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ အျခားပစၥည္းဆုိင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ဥပေဒႏွင့္အညီ
အေပါင္ခံခြင့္ႏွင့္ ေပါင္ႏွံခြင့္မ်ား၊
(၂) ကုမၸဏီတစ္ခု၏ အစုရွယ္ယာမ်ား၊ စေတာ့(ခ္)မ်ား ႏွင့္ ဒီဘင္ခ်ာ ေခၚ
ေငြေခ်း သက္ေသခံ လက္မွတ္မ်ား။
(၃) ေငြေရး ေၾကးေရးဆုိင္ရာ တန္ဖိုးတစ္ရပ္ အျဖစ္ထားရွိသည့္ ပဋိညာဥ္
စာခ်ဳပ္အရ ေငြေၾကးအခြင့္အေရးမ်ား သုိ႕မဟုတ္ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား၊
(၄) တည္ဆဲ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ အညီ အသိညာဏ္ ပစၥည္းဆုိင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ား၊
(၅) သဘာ၀ သယံဇာတပစၥည္းမ်ား ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ ထုတ္လုပ္ျခင္း ဆုိင္ရာ
အခြင့္အေရးမ်ား အပါအ၀င္ သက္ဆုိင္ရာ ဥပေဒ သို႕မဟုတ္ ပဋိညာဥ္ စာခ်ဳပ္အရ
ေပးအပ္ထားသည့္ လုပ္ငန္းဆုိင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ား။ -ဟုလည္းေကာင္း၊
ပုဒ္မ ၂(ဍ) တြင္ " ေျမငွားရမ္းခြင့္ ရရွိသူ သုိ႕မဟုတ္ ေျမအသုံးျပဳခြင့္
ရရွိသူ ဆိုသည္မွာ ႏို္င္ငံေတာ္က သတ္မွတ္ထားသည့္ ေျမငွားခ ကို
ႏိုင္ငံေတာ္သုိ႕ ေပးေဆာင္၍ သတ္မွတ္ထားေသာ ကာလအပိုင္းအျခားအထိ
ေျမငွားရမ္းခြင့္ ရရွိသူ သို႕မဟုတ္ ေျမအသုံးျပဳခြင့္ ရရွိသူကုိ ဆုိသည္။"
ဟုလည္းေကာင္း ျပ႒ာန္းထားပါသည္။
စကားရပ္မ်ားကို အနက္အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆုိရာတြင္ တည္ဆဲ ၁၉၇၃
ခုနွစ္ စကားရပ္မ်ား အနက္အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုေရး ဥပေဒကုိ ကုိးကားရမည္ဟု ၂၀၀၈
ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၅၃ တြင္ ျပ႒ာန္းထားပါသည္။ ဤဥပေဒ
အလုိ႕ငွါ ယင္းစကားရပ္မ်ားတြင္ – - – တို႕လည္းပါ၀င္သည္ ဟု ထပ္ျဖည့္
အခ်က္အလက္မ်ားျဖင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခြင့္ကို တည္ဆဲ စကားရပ္မ်ား
အနက္အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုေရး ဥပေဒက ခြင့္ျပဳမထားပါ။ ပုဒ္မ ၂(င) တြင္
ႏိုင္ငံျခားသား ဆုိေသာ လူပုဂၢိဳလ္ ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား
ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ စီးပြားေရးအဖြဲ႕အစည္း ဆိုေသာ အဖြဲ႕အစည္းကုိ
တထပ္တည္းထား အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆို၍ မရပါ။ ဥပေဒ စကားရပ္ျဖစ္၍
တိက်ရန္လိုပါသည္။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ စကားရပ္မ်ား အနက္အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုေရး ဥပေဒ
ပုဒ္မ ၅ (က) (၁၂) တြင္ ႏိုင္ငံျခားသား ဆိုေသာ စကားရပ္သည္ ျပည္ေထာင္စု
ျမန္မာႏိုင္ငံသား မဟုတ္သူကုိ ဆိုသည္၊ ဟု အတိအက် ျပ႒ာန္းထားပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ပုဒ္မ ၂(င)ကို ျပင္ဆင္ျပ႒ာန္းသင့္ပါသည္။
ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ၌ ပုဒ္မ ၂ (ဌ) (၅) တြင္
သဘာ၀ သယံဇာတပစၥည္းမ်ား ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ ထုတ္လုပ္ျခင္း ဆုိင္ရာ
အခြင့္အေရးမ်ား အပါအ၀င္ သက္ဆိုင္ရာဥပေဒ သို႕မဟုတ္ ပဋိညာဥ္ စာခ်ဳပ္အရ
ေပးအပ္ထားသည့္ လုပ္ငန္းဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ား လည္း ပါ၀င္ေနပါသျဖင့္
ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွ ျပ႒ာန္းထားၿပီးျဖစ္သည့္ ေျမလြတ္၊ေျမလပ္ႏွင့္
ေျမရုိင္းမ်ား အသုံးျပဳခြင့္ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ၊ ေျမယာဥပေဒ ႏွင့္ ေျမယာ နည္း
ဥပေဒမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈ ရွိမရွိ ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ
တြင္ ျပ႒ာန္းျခင္း ရွိမရွိ တုိက္ဆိုင္ စစ္ေဆးသင့္ပါသည္။ လက္တေလာ
လယ္သမားမ်ား၊ ျပည္သူမ်ား ေတာင္းဆိုေနေသာ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီမ်ားအား
ရပ္တန္႕ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွ အေလးထားကာ
ဆုံးျဖတ္ၿပီး ဤပုဒ္မအား ပယ္ဖ်က္ေပးသင့္ပါသည္။
ပုဒ္မ ၂ (ဍ) တြင္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈတြင္ ေျမငွါးရမ္းခ
ေပးရုံမွ်ျဖင့္ ေျမအသုံးျပဳခြင့္ ႏွင့္ အငွါးခ်ထားခြင့္ကုိ
ႏုိင္ငံျခားသား ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ေပးအပ္ထားသည္မွာ
သင့္ေတာ္မေတာ္ ျပန္လည္စဥ္းစားသင့္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ား၏
ဘ၀အေျခအေနကို ငဲ့ကြက္သင့္ပါသည္။
ဤဥပေဒ အခန္း (၂) သက္ဆိုင္သည့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား။
ပုဒ္မ ၄ တြင္" ေအာက္ပါ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈလုပ္ငန္း မ်ားကို ကန္႕သတ္သည့္
သို႕မဟုတ္ တားျမစ္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္သည္-
(က) ႏုိင္ငံေတာ္ အတြင္း၊ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား၏
ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဓေလ့ထုံးစံမ်ားကို ထိခိုက္ေစေသာ လုပ္ငန္းမ်ား၊
(ခ) ျပည္သူတို႕၏ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစႏုိင္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ား၊
(ဂ) သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ေဂဟစနစ္တို႕ကို ထိခိုက္ပ်က္စီးေစ
ႏိုင္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ား၊
(ဃ) ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္းသုိ႕ ေဘးအႏၱရာယ္ရွိေသာ သုိ႕မဟုတ္
အဆိပ္အေတာက္ရွိေသာ စြန္႕ပစ္ပစၥည္းမ်ား သယ္ေဆာင္လာႏိုင္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ား၊
(င) ႏုိင္ငံတကာ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားအရ ေဘးအႏၱရာယ္ရွိေသာ
ဓါတုပစၥည္း ထုတ္လုပ္သည့္ စက္ရုံမ်ား သို႕မဟုတ္ အသုံးျပဳသည့္
လုပ္ငန္းမ်ား၊
-စသည္ျဖင့္( ဋ ) အထိ ျပ႒ာန္းထားသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရပါသည္။
ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအတုိင္း ဆက္စပ္ေနသည့္ အထူးဥပေဒမ်ားကို တဆက္တည္းျပ႒ာန္းရန္
လိုအပ္ပါသည္။ဥပမာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး ဥပေဒ၊ ျပည္သူ႕
က်န္းမာေရး ဥပေဒ၊ အစားအေသာက္ႏွင့္ ေဆး၀ါးဆိုင္ရာဥပေဒ စသည္ျဖင့္
ဆက္စပ္ေနသည့္ အေၾကာင္းျခင္းရာဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားကို ျပ႒ာန္းႏိုင္မွ
ေတာ္ကာက်ပါမည္။ သို႕မဟုတ္ပါက ဆင္ဖိုးထက္
ခၽြန္းဖိုးႀကီးလာႏိုင္ပါသည္။တိုင္းျပည္၏ ေရရွည္ အေမွ်ာ္အျမင္ျဖင့္
အနာဂတ္ကို ခ်ီတက္သင့္ပါသည္။ ဥပေဒမ်ား ႏွင့္ စီမံကိန္းမ်ား ခ်မွတ္ရာတြင္
ကိုယ့္တိုင္းျပည္၏ လူမႈစီးပြားေရး ႏုိင္ငံေရး အေျခအေန လူမႈဘ၀မ်ား
ေပၚတြင္သာ အေျခခံ၍ စဥ္းစား ဆုံးျဖတ္သင့္ပါသည္။
ဤအခန္း(၂) ပုဒ္မ ၄ တြင္-ကန္႔သတ္ထား၊
တားျမစ္ထားသည့္ လုပ္ငန္းမ်ား ရွိပါသည္။ ဤတြင္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔
ေဂဟစနစ္ကို ထိခိုက္ပ်က္စီးေစနိုင္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ား ပါ၀င္ပါသည္။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ကိုေမ့ထား၍ မရပါ။ သဘာ၀တ္၀န္းက်င္ထိခိုက္မႈ
ဘယ္ေလာက္ရွိ၊မရွိ။ ဘယ္ေလာက္ ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာ တိုင္းတာဖို႔
ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ နည္းစနစ္ေတြ ခ်မွတ္နိုင္ဖို႔အေရးၾကီး လာပါျပီ။ ဥပမာ
EIA လို႔ေခၚတဲ့ ( Environmental Impact Assessment) သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္
ထိခိုက္မႈ အေျခအေန ေလ့လာ ဆန္းစစ္ ခ်က္ေတြ ၾကိဳတင္ခ်မွတ္ဖို႔၊ အရပ္ဖက္
လူ႔အဖြဲ႔အစည္း မ်ားနွင့္ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ လိုလာပါျပီ။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိခိုက္နိုင္ေျခ စံခ်ိန္စံနႈန္းေတြ
တိုင္းတာနိုင္မႈေတြကို စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ရွင္မ်ား တိုင္းတာနိုင္ေအာင္
ထုတ္ျပန္ေပးရမွာျဖစ္သလို၊ သည့္အတြက္လည္း ျပန္လည္တာ၀န္ယူမႈ၊ ျပန္လည္
လုပ္ေဆာင္ ေပးရမည့္ စံခ်ိန္မ်ားကိုလည္းး အေသးစိတ္ေဖာ္ျပေပးနိုင္
မည္ဆိုလွ်င္ ဤဥပေဒ ပုဒ္မ ၄ ပါ ျပ႒ာန္းထားသည္ နွင့္ ပိုမိုကိုက္ညီ
လာပါလိမ့္မည္။ ဥပမာ- အစက စေျပာရလွ်င္ ၄င္းတို႔ုအသုံးျပဳခဲ့သည့္
လမ္းမ်ား၊အနီးအနား ေက်ာင္းမ်ား၊တံတားမ်ား စသည့္အမ်ားပိုင္
မေရြ႕ေျပာင္းနုိင္ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ေပးျခင္း ေျမယာမ်ား၊
အညစ္အေၾကးမ်ားကို နုိင္ငံ တကာ စံနႈန္းနွင့္ကိုက္ညီေအာင္
စြန္႔ပစ္ေပးျခင္း၊ စသည္ တို႔ကို ေဆာင္ရြက္နိုင္မည့္ နည္းလမ္းမ်ားပါ
ခ်မွတ္ ေပးနိုင္ရမွာ ျဖစ္ပါသည္။
ဤဥပေဒ ပုဒ္မ ၄ (ဃ) မွာေဖာ္ျပထားသည့္ " နိုင္ငံေတာ္အတြင္းသို႔ ေဘး
အႏၱရယ္ရွိေသာ သို႔ အဆိပ္အေတာက္ရွိေသာ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမ်ား
သယ္ေဆာင္လာနိုင္သည့္လုပ္ငန္းမ်ား" ကို ပုဒ္မ (၅) အရသာ
ခြင့္ျပဳခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ကုိယ္႔နုိင္ငံမွာ ရွိသည့္ တခ်ိဴ႕ေသာ ဥပေဒေတြကို
ထပ္ျဖည့္ျပင္ဆင္ရမွာျဖစ္သလို ဥပေဒသစ္မ်ား ဥပမာ – ( စားသံုးသူမ်ားနွင့္
ဆိုင္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ား ဥပေဒ) စသည္တုိ႕ကို ထပ္မံေရးဆြဲ
ထုတ္ျပန္ေပးရပါမည္။ စက္ရံုအလုပ္ရံု ေဆာက္လုပ္မႈ ဆိုင္ရာမ်ား
စည္းကမ္းသတ္မွတ္ျခင္းမ်ား၊ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာစမ္းသပ္ခ်က္မ်ား
ပိုမိုထိေရာက္စြာ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရးဥပေဒမွာလည္း ျပင္ဆင္
ျဖည့္စြက္ျခင္း၊ နုိင္ငံျခား ဓာတု ေဆး၀ါး ရာခိုင္နႈန္းမ်ား ပါ၀င္မႈ
စံခ်ိန္တို႔ ခ်မွတ္စစ္ေဆးျခင္း၊ မ်ိဳးစိတ္မ်ား ေလ့လာ
ဓါတ္ခြဲစမ္းသပ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ ပိုမိုထိေရာက္စြာ ဆက္လက္
ေဖာ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္ပါ္သည္။
ပုဒ္မ ၅ တြင္ " ပုဒ္မ ၄ အရ ကန္႔သတ္သည့္
သို႔မဟုတ္ တားျမစ္သည့္ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈလုပ္ငန္း မ်ားကို ေကာ္မရွင္သည္
နုိင္ငံေတာ္နွင့္ နုိုင္ငံသား အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား၏
အက်ိဳးေက်းဇူး အလို႔ငွာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖြဲ႕၏ အတည္ျပဳခ်က္ကိုရယူ၍
ခြင့္ျပဳနုိင္သည္။" – ဟု ျပ႒ာန္းခ်က္ပါအရ ဆိုလွ်င္
တိုင္းရင္းသားျပည္သူအမ်ားတို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည့္အတြက္
၎တုိ႕၏ သေဘာထားအမွန္ကို စစ္တမ္း ေကာက္ယူျခင္း Participatory Discussion
အတူပူးေပါင္းပါ၀င္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ညိႏိႈင္းမႈမ်ားျဖင့္
ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖင့္လည္း ေကာင္းမြန္ ပြင့္လင္းေသာ ယံုၾကည္မႈကို
တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား ထံမွ ရယူနိုင္ပါသည္။ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြား၏
သေဘာသဘာ၀ ႏွင့္ ကံၾကမၼာ ကို ျပည္သူ႕ ကိုယ္စားလွယ္အားလုံးက
စီရင္ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ရပါမည္။
ဤဥပေဒ အခန္း(၄) အေျခခံမူမ်ား၊ ပုဒ္မ ၈ တြင္ "
ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈအား ေအာက္ပါမူမ်ားကို အေျခခံၿပီး ခြင့္ျပဳရမည္-
(က) အမ်ိဳးသား စီးပြား ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး စီမံကိန္း၏ အဓိက
ရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ားက
မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသးေသာ ေငြေၾကး အင္အားႏွင့္ နည္းပညာ မျပည့္စုံေသာ
လုပ္ငန္းမ်ားကို အေထာက္အကူျပဳေရး၊
(တ) ႏုိင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံညႊန္းႏွင့္ အညီ ဘဏ္ႏွင့္ ဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ား
ဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္ေရး၊
(ဒ) ႏုိင္ငံေတာ္၏ စြမ္းအင္ႏွင့္ သယံဇာတမ်ားကို ျပည္တြင္းသုံးစြဲမႈ ေရတို၊
ေရရွည္ ဖူလုံေစေရး။
- စသည္တို႕ျပ႒ာန္းပါရွိ ပါသည္။ ျပည္တြင္း စားသုံးမႈ ကို ေရတိုေရရွည္
စီမံကိန္းမ်ားေရးဆြဲၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္သင့္ပါသည္။ နည္းပညာ မျပည့္စုံေသာ
လုပ္ငန္းမ်ားကုိ အဓိက ထားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္
ႏိုင္ငံသားမ်ားက မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာ ေငြေၾကးအင္အားကို ရယူရာတြင္
အထူးသတိထားရန္ လုိအပ္ပါမည္။ ေႏွာင္ႀကိဳးတန္းလန္းျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားမည့္
မလြတ္လပ္သည့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးမ်ိဳးမွ ေရွာင္ရွားသင့္ပါသည္။
ဘဏ္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ဘ႑ာ အရင္းရွင္ႀကီးမ်ား၏ လက္၀ါးႀကီးအုပ္
ေသြးစုတ္အျမတ္ထုတ္မႈမွ လြတ္ကင္းရန္ အထူးလိုအပ္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေကာင္းမႈ
ျမတ္ႏိုး ေကာင္းေအာင္က်ိဳး၍ မိမိႏိုင္ငံ၏ အမ်ိဳးသား စီးပြားေရးကို
ေကာင္းမႈကိုယ္၌ တည္ေစအပ္ပါသည္။
ဦးမ်ိဳး (ဥပေဒ)
Nann Nyunt Oo
No comments:
Post a Comment
သင့္ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ စကားေလးတစ္ခြန္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ေရွ႕ဆက္ေရးသားရန္ အားေဆးေလး တစ္ခြက္ပါပဲဗ်ာ