ေျခတစ္ဖက္က်ဴး သမၼတႏွင္႔ လက္တစ္ဖက္က်ဴး လႊတ္ေတာ္

၂ဝဝ၈ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒဆုိတာ ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိတဲ့ အေျခအေန အရပ္ရပ္အရ
လက္ခံလုိက္ရတဲ့ အရာဆုိတာေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ျငင္းၾကလိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူး။ စၿပီး လက္ခံကတည္း က ဘာမွ်မရွိတာနဲ႔ စာရင္၊
ဘာေလးပဲရွိရွိ မဆုိးလွေသးဘူး ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔
လက္ခံေပးခဲ့တာပါ။ ျပန္ျပင္စရာ တပံုတပင္ရွိတဲ့ အေျခခံဥပေဒ ဆုိတာ
သိသိႀကီးနဲ႔ လက္ခံခဲ့ရတာပါ။ ဒီေနရာ မွာ ဘယ္လုိ ျပန္ျပင္မွာလဲ ...
ျပင္လုိ႔လည္း မလြယ္ဘူးဆုိတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ေတြလည္း တစ္ေပြ႕ႀကီးနဲ႔ပဲ
လက္ခံခဲ့တာပါ။

သို႔ေပမယ့္ အခ်ိန္တစ္ခုခု၊ အေျခအေန တစ္ခုခုေရာက္ရင္ ဒီ
ဖြဲ႕စည္းပံုအတုိင္း သြားလုိ႔မရေတာ့ဘူး၊ အလုပ္ဆက္လုပ္လို႔ မရေတာ့
ဘူးဆိုတဲ့ သံၿပိဳင္ ယံုၾကည္မႈမ်ဳိး လႊတ္ေတာ္ အတြင္းမွာေရာ၊ အျပင္မွာ ေရာ
ျဖစ္လာႏုိင္မယ္ လုိ႔လည္း အရဲကိုးၿပီး ယံုၾကည္ေတာင့္တ ခဲ့ဖူး ပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာ အေျခအေနေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ အလုိအေလ်ာက္ ေတာင္းဆုိမႈေတြ
ထြက္လာၿပီး ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရး ဆုိတဲ့ ဘူတာကို ေရာက္ကို
ေရာက္လိမ့္မယ္လုိ႔ အားတင္း ယံုၾကည္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီေန႔ လႊတ္ေတာ္မွာ
ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြ ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ယံုၾကည္ ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ဆုိတာ
ေရာက္လာၿပီလား ဆုိတဲ့ အေတြး ျဖစ္လာပါတယ္။

ပထမဆုံးအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ဆုိင္ရာ
ခံု႐ံုးဥပေဒ အေၾကာင္းပါ။ ခံု႐ံုးဥပေဒကို ျပင္ဆင္တဲ့ ဥပေဒ ေၾကာင့္
ဒီရက္ပိုင္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ သက္ေရာက္မႈေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္။

အဓိကကေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ဥပေဒျပဳေရး အၾကားက အားၿပိဳင္မႈေတြဟာ သိသိသာသာ
ထင္ထင္ရွားရွား ျဖစ္လာတယ္လုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္
လႊတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼတအၾကား က အားၿပိဳင္ျခင္းပါ။ သာမန္အားျဖင့္
ဒီလုိျဖစ္ရပ္ေတြဟာ ဒီမုိကေရစီ ႏိုင္ငံေတြမွာ သိပ္ေတာ့ မထူးဆန္းပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ အစစအရာရာ "စလံုးေရးစ" ျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏုိင္ငံ မွာေတာ့
နည္းနည္း ထူးဆန္းေကာင္း ထူးဆန္းႏုိင္ပါတယ္။

ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ တစ္ခုကို ေလ့လာတဲ့အခါမွာ အေျခခံ အားျဖင့္
Structure ရယ္၊ Power Sharing ရယ္၊ Bill of Rights ရယ္ ဒီသံုးခုကေန
အဓိကထား ခ်ဥ္းကပ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံု နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
Structure ဖဲြ႕စည္းတည္ေဆာက္ပံု ပိုင္းမွာ ျပႆနာ မရွိႏိုင္ေသာ္လည္း Power
Sharing ေခၚ အာဏာခဲြေဝမႈ အပိုင္းနဲ႔ Bill of Rights ေခၚ
ႏိုင္ငံသားတို႔ရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ မ်ားကို ေဖာ္ျပခ်က္မွာ ျငင္းခံုဖုိ႔
ကိစၥေတြ အမ်ားအျပား ရွိႏုိင္ပါေသးတယ္။

ေနာက္တစ္နည္း ေျပာရရင္ အာဏာသံုးရပ္ အၾကားမွာ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းမႈ
(Check and Balance) ဘယ္ေလာက္လုပ္ႏုိင္လဲ။ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အာဏာခြဲေဝ
ပိုင္းျခားထားမႈ (Power Seperation) ဘယ္ေလာက္ ရွင္းလင္း ထင္ရွားလဲဆုိတာ
အဓိကထား ၾကည့္ရမယ့္ အခ်က္ေတြပါပဲ။ မ႑ိဳင္သံုးခုမွာ တစ္ခုခုက အာဏာ
ပိုရွိေနတာဟာ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ အေျခအေန မဟုတ္ပါဘူး။ သမၼတဦးစီးတဲ့
အစိုးရအဖြဲ႕မွာပဲ အာဏာပိုရွိရွိ၊ လႊတ္ေတာ္ မွာပဲပိုရွိရွိ၊
တရားစီရင္ေရးမွာပဲ ပိုရွိရွိ ဒါဟာ ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာ မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ရွိ
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကိုလည္း ဒီေပတံေတြ နဲ႔တုိင္းၿပီး ျပင္ဆင္ေရးေတြ
မလြဲမေသြ လုပ္ရဦးမွာပါ။

ပထမဆံုး အေနနဲ႔ အခုျပင္ဆင္လုိက္တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ဆုိင္ရာ
ခံု႐ံုးဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး Judiciary Independent ေခၚ လြတ္လပ္တဲ့
တရားစီရင္ေရး ႐ႈေထာင့္ကေန ေျပာခ်င္ ပါတယ္။ တရားစီရင္ေရးမွာ
အျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ကို သမၼတက ခန္႔အပ္တာ
ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ျပည္ေထာင္စု တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ကို ဖယ္ရွားလုိတဲ့
အခါမွာ သမၼတက တိုက္႐ိုက္ ဖယ္ရွားလို႔မရပါဘူး။ ဆုိလုိတာက ျပည္ေထာင္စု
ဝန္ႀကီးေတြကို ဖယ္သလုိ သမၼတသေဘာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ အလြယ္ တကူျဖဳတ္လုိ႔၊
ဖယ္လုိ႔ မရပါဘူး။ အသက္ ၇၀ အထိ တစ္ဦးတစ္ ေယာက္ရဲ႕ သေဘာ တစ္ခုတည္းနဲ႔
ဖယ္ရွားလုိ႔ မရတဲ့ ခန္႔အပ္မႈမ်ဳိး ပါ။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာဆုိရင္
ရာသက္ပန္ အသက္ရွိသေရြ႕ ခန္႔အပ္မႈပါ။ ရည္ရြယ္ခ်က္က တရားစီရင္ေရးမွာ
အျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ကို သမၼတ အေနနဲ႔ ဖိအား
ေပးတာမ်ဳိး မရွိႏုိင္ေအာင္ ဥပေဒနဲ႔ ကာကြယ္ေပးထားတာပါ။ သိသာထင္ရွားတဲ့
Power Seperation ပါ။

ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ဆုိင္ရာ ခံု႐ံုးဆုိတာလည္း တကယ္တမ္း မွာ
တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ေအာက္မွာ ရွိပါတယ္။ ဆုိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ၄င္းခံု႐ံုး
ဥကၠ႒ကို ေရြးခ်ယ္ ခန္႔အပ္ျခင္းဆုိတာ ဥပေဒျပဳေရး မ႑ိဳင္ နဲ႔မဆုိင္ပါဘူး။
၄င္းခံု႐ုံးဥကၠ႒ကို ဖယ္ရွားျခင္းကလည္း ျပည္ေထာင္စု တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ကို
စြပ္စြဲျပစ္တင္ျခင္း ဥပေဒနဲ႔အတူတူ ျပ႒ာန္းထား တာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု
တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ နည္းတူ အက်ဳိးသက္ ေရာက္မႈရွိပါတယ္။ ဆုိလုိတာက
ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး တစ္ဦးကို ဖယ္ရွားသလို သမၼတသေဘာ တစ္ခုတည္းနဲ႔
၄င္းခံု႐ံုး ဥကၠ႒ကို ဖယ္ရွားလုိ႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာ
တရားစီရင္ျခင္းကို အဟန္႔ အတားမျဖစ္ပါဘူး။ Judiciary Independent
လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ဆုိင္ရာ
ခံု႐ံုးဥပေဒကို ျပင္ဆင္တာဟာ လႊတ္ေတာ္က ဒီမိုကေရစီေဘာင္/ဖြဲ႕စည္းပံု
အေျခခံ ဥပေဒေဘာင္ကို ေက်ာ္သြားတယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ ျမင္မိပါတယ္။

သို႔ေသာ္လည္း ျပည္သူ႔ဆႏၵကို တကယ္ ကိုယ္စားျပဳတယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ထားတဲ့
လႊတ္ေတာ္အမတ္ အမ်ားစုအေနနဲ႔ ဒီလုိဆံုးျဖတ္ ခ်က္ခ်ရျခင္းအေပၚ
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္ဉာဏ္မီ သေလာက္ စဥ္းစားၾကည့္၊ တီးေခါက္ၾကည့္
မိပါတယ္။ ေတြ႔လုိက္တဲ့ အေျဖကေတာ့ လက္ရွိ အေျခခံဥပေဒအရ လက္ေတြ႔မွာ
ရင္ဆုိင္ေနရ တဲ့ အေျခအေနေတြ အရရယ္၊ ေကာ္မရွင္ေတြဟာ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္
ဟုတ္ မဟုတ္ဆုိတဲ့ အတိတ္က အေတြ႔အႀကံဳရယ္မွာ အေျခခံ ေနတယ္ လုိ႔
ခံစားရပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ဟုတ္၊ မဟုတ္ဆုိတဲ့ ျပႆနာေလးကို ျပန္ အစေဖာ္ၾကည့္ခ်င္
ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္အရ ေကာ္မရွင္ဆုိတာ သက္ဆုိင္ရာ ဝန္ႀကီးဌာနေတြကို
Check and Balance လုပ္လုိ႔ရ ေအာင္ ဖြဲ႕ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြပါ။
သို႔ေသာ္လည္း ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးနဲ႔ ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ဆုိတာ အဆင့္တူ
အခ်င္းခ်င္းျဖစ္မွသာ လွ်င္ အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းေရး ဆုိတဲ့ သေဘာက
အသက္ဝင္မွာ ျဖစ္ေသာ္လည္း အဲဒီအခ်ိန္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာ
ခံု႐ံုးက ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ မဟုတ္လုိ႔ သတ္မွတ္ ေပးလုိက္တဲ့ အေပၚမွာ
လႊတ္ေတာ္ဟာ အထိနာခဲ့ဖူးတဲ့ အတိတ္ ရွိပါတယ္။ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္ တဲ့
အဆုိတစ္ခု အေပၚမွာ သမၼတသေဘာကို သိသိသာသာ ဘက္လုိက္ ရပ္တည္ေပးတယ္လုိ႔
ယံုၾကည္ထားတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳဆုိးေတြ ကရွိခဲ့ေတာ့ လက္ေတြ႔မွာ
အလုပ္ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိရင္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ဆုိင္ရာ ခံု႐ံုးဥကၠ႒ကို
သမၼတၾသဇာခံ သက္သက္ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။

ေနာက္ထပ္ ႐ႈေထာင့္တစ္ခုကေန ကြၽန္ေတာ္ေျပာၾကည့္ခ်င္ပါ တယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္
ယေန႔ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဟာ အာဏာ သံုးရပ္အၾကားမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဘက္ကို
အနည္းငယ္ ပိုၿပီး မ်က္ႏွာသာ ေပးထားတယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ပုဂၢလအျမင္အေနနဲ႔
ခံစားရပါတယ္။ ဒါကလည္း ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲစဥ္ ေနာက္ခံအေၾကာင္း
ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ အသိသာဆံုးကေတာ့ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေသာ တပ္မေတာ္သား
ေတြကို ထည့္ထားတာပါပဲ။ (ကြၽန္ေတာ့္ အျမင္မွာ ဒါကလည္း အဆင့္တစ္ခု ေရာက္ရင္
မျဖစ္သင့္ေတာ့ေပမယ့္ အသြင္ေျပာင္းကာလ တစ္ခု အေတာအတြင္းမွာေတာ့ တည္ၿငိမ္
ေအးခ်မ္းေရး အတြက္ ေကာင္းတဲ့အခ်က္လုိ႔ ျမင္မိပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပုံ
ျပင္ဆင္ေရး နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ေလာေလာဆယ္ ဒီအခ်က္ကို လက္ေရွာင္ထား
သင့္ေသးတယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။ ေထာင္ျမင္လုိ႔ ရာစြန္႔တဲ့ သေဘာပါ)။ လက္ရွိ
ဖြဲ႕စည္းပံုဟာ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးဘက္ကို မ်က္ႏွာသာ ပိုေပးထားတယ္/မေပးထားဘူး
ဆုိတာထက္ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ သေဘာကိုက ကန္႔သတ္ထားတဲ့ သေဘာေတြ ရွိတယ္ဆုိတာေတာ့
ျငင္းလို႔ မရပါဘူး။

ဘာကိုပဲ ဆံုးျဖတ္ဆံုးျဖတ္ တပ္မေတာ္နဲ႔ ပလဲနံပသင့္တဲ့ သမၼတဆုိရင္ လႊတ္ေတာ္
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရဲ႕ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို အသာစီး ရထားၿပီးပါၿပီ။ လက္ရွိ
ဖြဲ႕စည္းပံုအရ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ကို သမၼတက ခန္႔တာဆုိေတာ့ ပလဲနံပ
မသင့္စရာလည္း မရွိႏုိင္ ပါဘူး။ (ကာ/လံုရဲ႕ေထာက္ခံခ်က္ေတာ့ ပါတာေပါ့ေလ။)
ဒါကိုက ဥပေဒျပဳေရး မ႑ိဳင္က အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မ႑ိဳင္ ကို ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း
အေက်ာေပး ကစားေနရတဲ့ အေနအထားပါ။

ေစာေစာက ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့ လက္ရွိ ဖြဲ႕စည္းပံုအရ လက္ေတြ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့
အေျခအေန ဆုိတာ ဒီအေနအထားေတြကို ေျပာတာပါ။ ဆုိေတာ့ သီအုိရီအားျဖင့္
အာဏာသံုးရပ္ကို အတတ္ႏုိင္ဆံုး ခြဲထား ရမယ္လုိ႔ဆုိေပမယ့္ လက္ရွိ
ဖြဲ႕စည္းပံုအရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မ႑ိဳင္က ဥပေဒျပဳေရး မ႑ိဳင္ကို
ေျခတစ္ဖက္က်ဴးေနတဲ့ အေနအထားပါ။ ဒီ အေျခအေနေတြပါ ထည့္သြင္း စဥ္းစားတဲ့အခါ
ခံု႐ံုးဥပေဒ ျပင္ဆင္တဲ့ ကိစၥမွာ ဥပေဒျပဳေရး မ႑ိဳင္က အုပ္ခ်ဳပ္ေရး
မ႑ိဳင္ဘက္ကို လက္ တစ္ဖက္ ျပန္က်ဴးလုိက္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ အုိးရြဲ႕ကို
စေလာင္းရြဲ႕နဲ႔ ဖံုးမွလည္း အလုပ္ျဖစ္မွာကိုး။

ေနာက္ေျပာစရာ ျဖစ္ေနတာက သမၼတကလည္း လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ ေတာင္းဆုိမႈ ေတြဟာ
လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံု အျပင္ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အႏွစ္ သာရျဖစ္တဲ့ အာဏာသံုးရပ္ကို
သီးျခားစီ သံုးစြဲေစျခင္း ဆိုတဲ့ေဘာင္ ကို ေက်ာ္ေနတယ္ဆုိတာ ပုဒ္ထီးပုဒ္မ
အတိအက် ေခ်ပေပမယ့္ အမ်ားစုကို ဦးစားေပးၿပီး လိုက္ေလ်ာလိုက္တဲ့ အတြက္ေတာ့
ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ အခ်ိန္ယူ ဆြဲခဲ့တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒရဲ႕ အာဏာ
သက္ေရာက္မႈ သို႔မဟုတ္ အသက္ဝင္ အေကာင္အထည္ ေပၚမႈ အေပၚမွာ ေမးခြန္း
ထုတ္စရာျဖစ္သြား ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္အတြင္း လူမ်ားစုရဲ႕ ဆႏၵ ျဖစ္သည့္တုိင္
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ဆန္႔က်င္တဲ့အျပင္ ဒီမုိကေရစီ ရဲ႕
အႏွစ္သာရကိုပါ ဆန္႔ က်င္ေနတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ ဒီလုိေတာင္းဆုိမႈမွာ
သမၼတအေနနဲ႔ လိုက္ေလ်ာစရာ မလုိဘူး။ ခုလုိ ေျပာတယ္ဆုိတာ ကြၽန္ေတာ့္လုိ
သာမန္ျပည္သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သမၼတႀကီးကို အျပစ္သေဘာ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။

လတ္တေလာမွာ အေျခအေန အရပ္ရပ္အရ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေရြးမွ သင့္မွာမို႔
လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ေတာင္းဆုိမႈ ကို လုိက္ေလ်ာေပးမွန္း သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုလုိ
ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ဆန္႔က်င္တယ္ ေျပာေျပာ ဒီကိစၥမွာ
ဒီလုိလုပ္လုိ႔ ရတာဟာ၊ ေနာက္ပိုင္း အလားတူကိစၥေတြမွာ ဒီလုိ လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔
လမ္းပြင့္သြားတဲ့ သေဘာကို သက္ေရာက္ေနလုိ႔ပါ။ ၾကာလာရင္ ဒါဟာအစဥ္အလာ
တစ္ခုလို ျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး ပို႐ႈပ္ေထြးတဲ့ ျပႆနာ ေတြကုိ
ျဖစ္လာေစႏုိင္ပါတယ္။ လက္ရွိ အေျခခံဥပေဒကို ကိုင္ၿပီး ရွင္းလုိ႔မရတဲ့
အေျခအေနေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ ဒီလုိေတြ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေနရသလဲ ဆုိရင္ လႊတ္ေတာ္ အေနနဲ႔လည္း
ဖြဲ႕စည္းပံု ေဘာင္ကို ေက်ာ္မွန္းသိသိနဲ႔ ဒီလုိမွ မလုပ္ရင္ ဥပေဒျပဳေရးမွာ
သူ႔ရဲ႕ရပ္တည္မႈေဘာင္က က်ဥ္းသည္ထက္ က်ဥ္း သြားသလုိျဖစ္ေနလို႔ပါ။
ဒါေၾကာင့္သိသိနဲ႔ ခပ္ပါးပါး ေက်ာ္လုိက္ တာပါ။ သမၼတအေနနဲ႔ ကလည္း
ဖြဲ႕စည္းပံုေဘာင္ကို ေက်ာ္ေနမွန္း ပုဒ္မ၊ ပုဒ္ထီးနဲ႔ တိတိက်က်
ေျပာႏုိင္ပါလ်က္ အေလွ်ာ့ေပးလုိက္တာ ဟာလည္း လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံုကို
ခပ္ပါးပါး မ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္တာ ပါပဲ။

သမၼတကိုေရာ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုပါ တင္ျပခ်င္တာက တကယ္ အလုပ္ျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္
လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံုကို တိတိက်က် စြဲကုိင္ျပီး ေျပာလုိ႔၊ လုပ္လုိ႔
မရဘူးဆုိတာကို သင္ခန္းစာ တစ္ခုအေနနဲ႔ လက္ခံ ေပးေစခ်င္တာပါ။

တစ္ဆက္တည္း ေျပာရရင္ လက္ရွိ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ ဖို႔ဆုိတာ
မလြယ္လွမွန္း၊ ႐ႈပ္ေထြးမွန္း သိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အခု အခ်ိန္မွာ
ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ႐ႈပ္ေထြးမႈဟာ ဖြဲ႕စည္းပုံဆုိင္ရာ အားနည္း ခ်က္ေတြေၾကာင့္
ေနာင္မွာ ျဖစ္လာမယ့္ ႐ႈပ္ေထြးမႈ ေတြနဲ႔စာရင္ အမ်ားႀကီး သက္သာမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ (အေျခအေနက ခြင့္ျပဳႏုိင္ ေလာက္တဲ့ အတုိင္းအတာအထိ)
ဖြဲ႕စည္းပံုကို တစ္ဆင့္တက္ျပင္ဆင္ ႏုိင္ဖို႔သာ အားလံုးအာ႐ံုစိုက္ဖုိ႔
အခ်ိန္က်လာၿပီ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း တပ္လွန္႔သတိ ေပးလုိက္ရပါတယ္။

Written by ေပၚလင္းဦး

http://www.thevoicemyanmar.com/index.php/perspective/item/3568-%E1%80%B1%E1%80%BB%E1%80%81%E1%80%90%E1%80%85%E1%80%B9%E1%80%96%E1%80%80%E1%80%B9%E1%80%80%E1%80%BA%E1%80%B4%E1%80%B8-%E1%80%9E%E1%80%99%E1%81%BC%E1%80%90%E1%82%8F%E1%80%BD%E1%80%84%E1%80%B9%E1%82%94-%E1%80%9C%E1%80%80%E1%80%B9%E1%80%90%E1%80%85%E1%80%B9%E1%80%96%E1%80%80%E1%80%B9%E1%80%80%E1%80%BA%E1%80%B4%E1%80%B8-%E1%80%9C%E1%82%8A%E1%80%90%E1%80%B9%E1%80%B1%E1%80%90%E1%80%AC%E1%80%B9.html

Nann Nyunt Oo